Amaç, dahiliye kliniklerinde çalışan hemşirelere özbakım eksikliği hemşirelik teorisine dayalı uygulama yapabilmeleri için verilen eğitimin, hemşire ve hasta sonuçlarına etkisini değerlendirmektir. Ön test son test kontrol grupsuz yarı deneysel bir çalışma yapılmıştır. Çalışmanın örneklemini, dahiliye kliniklerinde çalışan 33 hemşire ve klinikte eğitim öncesinde yatan 161, eğitim sonrasında yatan 161 olmak üzere 320 hasta oluşturmuştur. hemşire verileri; kişisel bilgi formu, gözlem yönergesi, kanıta dayalı hemşireliğe yönelik tutum ölçeği, hasta merkezli bakım yetkinliği ölçeği, hemşirelerde danışmanlık becerileri ölçeği, hemşire iş motivasyonu ölçeği ile; hasta verileri ise, hastaların temel durumsal faktörlerini tanılama formu ve bireyselleştirilmiş bakım skalası hasta versiyonu ile toplanmıştır. Hemşirelere, iki kez görüşme ile 80 dakikalık eğitim verilmiştir, konu ile ilgili yazılı doküman ve video sağlanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; IBM SPSS istatistik programında, tanımlayıcı istatistik metodları, skewness ve kurtosis değerleri ile Shapiro-Wilk testi, Student T testi, Paired-Samples T testi, Mann-Whitney U testi, Wilcoxon signed ranks testi, lineer regresyon analizi kullanılmıştır. Hemşirelere verilen özbakım eksikliği hemşirelik teorisine dayalı uygulama eğitimi sonrasında; hemşirelerin hasta bakımına ayırdığı sürenin arttığı, kanıta dayalı uygulamalara yönelik tutumu, hasta merkezli bakım yetkinliği, danışmanlık becerileri ve iş motivasyonunun anlamlı derecede arttığı (p<0.05), hastaların bireyselliğini destekleyen hemşirelik eylemlerinin farkına varması ve kendi bakımında bireyselliğini algılaması ile ilgili sonuçların anlamlı derecede yükseldiği (p<0.05) görülmüştür. Dahiliye kliniklerinde çalışan hemşirelere, özbakım eksikliği hemşirelik teorisinin öğretilmesi ve teoriye dayalı çalışmasının desteklenmesi, çalışmanın dahiliye klinikleri dışında farklı kliniklerde de yapılması önerilebilir.
Anahtar Kelimeler: Hemşirelik Gücü, Özbakım, Özbakım Gücü, Teori
|