Amaç: Bu çalışma, hemşirelerin işe angaje olma ve iş tatmini arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla planlanmıştır.
Yöntem: İlişki arayıcı tasarımda gerçekleştirilen araştırmaya bir kamu hastanesinde çalışan ve araştırmaya katılmayı kabul Sağlık hizmetlerinde tıbbi hataların önlenmesi, kalite ve verimliliğin artmasında özellikle hasta ile bire bir iletişim içinde olan hemşirelerin işe angaje olma durumları ile işlerinden tatmin olma durumlarının yüksek ve ilişkili olması avantaj sağlayacaktır. İşe angaje olma durumu ile iş tatmini düzeyi arasında ilişki olup olmadığına dair sağlık çalışanları örnekleminde az sayıda çalışma bulunduğu, bulunan çalışmaların ise örneklem sayısının kısıtlı olması bu araştırmanın gerekçesini oluşturmuştur. eden 171 hemşire dahil edilmiştir. Veriler İşe Angaje Olma Ölçeği ve Minnesota İş Tatmini Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. İşe Angaje Olma Ölçeği enerjik olma, adanma ve özdeşleşme olmak üzere üç alt boyuttan, Minnesota Doyum Ölçeği ise içsel doyum ve dışsal doyum olmak üzere iki alt boyuttan oluşmaktadır. Verilerin istatistiksel değerlendirmesinde tanımlayıcı istatistiklerden ortalama, yüzde, standart sapma ve ilişki aramada Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların çoğunluğu 31 yaş ve üzerinde (ort:32.56±8.32), kadın (%90.1), evli (%49.7) ve lisans mezunudur (%57.9). Katılımcıların çoğu 10 yıl üstü mesleki deneyime (%60.2, ort: 10.73±9.33), 5 yıl altında kurumsal (%60.2, ort: 6.49±2.64) ve 5 yıl ve altında birimsel deneyime (%74.3, ort: 4.35±1.61) sahiptir (n:171). İşe Angaje Olma Ölçeği adanma İş Tatmini Ölçeği dışsal doyum boyutu arasında pozitif yönde zayıf, diğer boyutlar arasında pozitif yönde orta ve yüksek derecede ilişki olduğu saptanmıştır (p˂0,01).
Sonuç: Hemşirelerde işe angaje olma arttıkça iş tatmini de artmaktadır.
Anahtar Kelimeler: Hemşirelik, yönetim, iş tatmini, işe angaje olma.
|