Çocuk ve ergenlerde görülen davranış sorunlarında, çocuklarla çalışmanın yanı sıra anne babalarla çalışmak da çok önemlidir. Günümüzde bu konuyla ilgili bir çok yaklaşım uygulansa da, doğrudan merkeze çocuğun sorununu almayan, yapılandırılmış bir yaklaşım yoktur. Bu bildiride, birinci isim tarafından geliştirilen, üzerinde 15 yıldır çalışılan ve son 10 yıldır vakalar üzerinden deneyimlenerek ilerletilen, 5 oturumluk “Zar(Kabuk) Hipotezi, 3 vaka örneği üzerinden gerekçeleri ve literatür desteğiyle sunulacaktır. Zar/ Kabuk Hipotezine göre yapılan görüşmelerin süresi 1,5 saattir. Birinci oturumda, anne ve babalardan evlilik sürecinden başlayarak, gebelik, doğum, çocuğun gelişimi dahil olmak üzere geniş bir öykü alınır ve anne babaya çalışma modeli anlatılır. İkinci oturumda, toplam 5 basamaklı olan modelin ilk 3 basamağı (sayılar-ölçekler-miktarlar, Ya hep ya hiç, yandan öğrenme) ailenin getirdiği örnekler üzerinden çalışılır. Üçüncü oturumda, modelin son 2 basamağı (özdeşim, eylem) yine örnekler üzerinden çalışılır. Dördüncü oturumda, aileyle diyalogcu konuşma modeli çalışılır. İlk 4 oturum, birer hafta arayla arayla yapılıp tammalandıktan 1 ay sonra, ailenin getirdiği sorun örnekleri üzerinden geçmek ve sağlamlaştırmak amacıyla beşinci oturum yapılır. Sonrasında, aile ihtiyacı olduğunda tekrar başvurmak üzere görüşmeler sonlandırılır. Gerektiğinde, çocuğun ilişkili olduğu diğer akrabaları ve öğretmenleriyle de görüşülebilir. Biri boşanmış anne baba, diğeri özel gereksinimli çocuk ve bir diğeri okulda davranış sorunları olan 3 olgunun süreçleri ve sonuçları sunumda paylaşılacaktır. Sonuç olarak, temelini bir çok farklı kuramdan alan ancak yeni bir model olan Zar hipotezi ile çocuk ve ergenlerde görülen davranış sorunlarında ebeveyn yaklaşımı üzerinden çalışıldığında sürece ve tedaviye olumlu katkısı olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler: Davranış sorunu, anne baba, zar hipotezi

Keywords: