Amaç: COVID-19’un henüz çocuklar üzerindeki etkileri netlik kazanmamıştır. Bazı semptomların yetişkin bireylerde olduğu gibi seyrettiği ancak çocukların COVID-19’a karşı yetişkin bireylere göre daha dayanıklı olduğu bildirilmektedir. Bu çalışma ile COVID-19 pozitifliği yaşayan çocuk hastanın ağzından COVID-19 bulgularını, karantina boyunca yaşadığı duygu durumunu ve baş etme yöntemlerini aktarmaktır.
Yöntem: Çalışma tanımlayıcı tipte nitel bir araştırmadır. Veriler derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak toplanmıştır. COVID-19 pozitifliği tanısı aldığı günden itibaren hasta ile karanti süresince(20 gün) her gün günde yaklaşık bir saatlik görüntülü görüşme sağlanmıştır. Görüşmeler kaydedilmiştir. Görüşmeler incelenerek ve hastanın ifadeleri olduğu gibi metne dökülerek temalar oluşturulmuştur. Veriler toplanırken hem gözlem hem de görüşme tekniklerinden yararlanılmıştır. Verilerin incelenmesinde içerik analizi tekniğinden yararlanılmıştır.
Bulgular: Hastada COVID-19 bulgusu olarak açıklanamayan ateş, seste değişiklik(kalınlaşma), burunda tıkanıklık, öksürük görülmüştür. Hasta COVID-19 olduğunu öğrendiğinde korku, hüzünlenme yaşadığını, ifade etmiştir. Karantina süresince yalnızlık, diğer aile bireylerine özlem(özellikle erkek kardeşine), huzursuzluk yaşadığını ifade etmiştir. Ayrıca araştırmacının gözlemlerine göre, hastada anlamsız yere sallanma, burundaki artık maddeleri ağza götürüp yeme, saçlarını parmağına dolayarak oynama gibi strese bağlı davranış sorunları oluştuğu belirlenmiştir.
Sonuç: COVID-19 çocuk hastada hafif bir şekilde seyretmiştir. Ancak, çocuğun karantina ve ölümcül bir hastalığa yakalanma ile baş etmede zorlandığı ve davranış sorunu olarak görülebilecek baş etme mekanizmalarına başvurduğu gözlenmiştir. Ayrıca, çocuğun bu süreçte aile bireylerinden ayrılmaya bağlı acı çektiği belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: COVID-19, çocuk hasta, hastalıkla başa çıkma
|
