Amaç: Bu çalışma, hemşirelerde yaşam doyumunun bakım kalitesine etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır.
Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan bu çalışma Türkiye'nin Doğusundaki iki farklı il merkezinde bulunan devlet hastanelerinde çalışan 515 hemşire ile yürütülmüştür. Araştırma verileri kişisel bilgi formu, Yaşam Doyumu Ölçeği ve Bakım Davranışları Ölçeği-24 kullanılarak yüz yüze görüşme tekniğiyle toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS 25.0, AMOS 24.0, G*Power 3.1 istatistik paket programları kullanılarak yapılmıştır.
Bulgular: Hemşirelerin %70,7'sinin kadın, %74,2'sinin evli, %75,7'sinin lisans mezunu ve yaş ortalamasının 33,9±12,7 olduğu bulundu. Katılımcıların %65,4'nün çalışma süresinin 6-10 yıl olduğu ve %72,4'nün mesleği isteyerek seçtiği görüldü. Hemşirelerin Yaşam Doyumu Ölçeği puan ortalamasının ve Bakım Davranışları Ölçeği toplam ve alt boyut puan ortalamalarının orta düzeyde olduğu belirlendi. Ölçek toplam puanları arasında anlamlı düzeyde bir ilişki olduğu görüldü. Bakım Davranışları Ölçeği alt boyut puan ortalamaları ile Bakım Davranışları Ölçeği toplam puanları arasında pozitif yönde bir korelasyon olduğu belirlendi. Ölçekler arasında yapısal eşitlik modellemesi ile oluşturulan model test edildi. Tüm yol kat sayılarının istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlendi (p<0.05).
Sonuç: Hemşirelerin yaşam doyumu ve bakım kalitesi puan ortalamaları orta düzeyde olduğu bulundu. Hemşirelerin yaşam doyumu arttıkça bakım kalitesinin arttığı belirlendi. Bakım kalitesini arttırmak için hemşirelerin yaşam doyumunu artıracak müdahale programlarının geliştirilip uygulanması önerilmektedir.
ORCID NO: 0000-0002-4713-4212, 0000-0002-5081-4593
Anahtar Kelimeler: Hemşire, Yaşam doyumu, Bakım kalitesi.
|
