Kolonoskopi, birçok alt gastrointestinal hastalığın tanısında önemli rol oynayan bir görüntüleme yöntemidir. (1). Kolonoskopinin artan bulunabilirliği ile, alt gastrointestinal sistemin yapısal lezyonlarını tespit etmek ve kolorektal kanser, polipler ve inflamatuar bağırsak hastalığı gibi kolonik hastalıkları teşhis etmek için en yaygın ve doğru araç haline gelmiştir (6). İleal görüntüleme ve / veya ileal biyopsi, Amerikan Gastrointestinal Endoskopi Derneği (ASGE) tarafından önerilen çekumun geldiğinin belirtileri olan kolonik tenia birlesimi (triradiat kat), apendiks deliği ve ileoçekal valf (İÇV) fotoğrafları gibi kolonoskopinin tamamlandığının iyi bir kanıtıdır (7). Aksi takdirde, kolonoskopinin düzgün yapılıp yapılmadığından emin değilseniz ciddi tanı hataları olabilir ve bu da hastanın dezavantajına neden olur. İÇV entübasyonu öncelikle endoskopist deneyim ve ikinci olarak kolon temizliği, İÇV morfolojisi, hasta yaşı, cinsiyet, vücut kitle indeksi, divertiküler hastalik ve geçmiş abdominopelvik operasyonlar gibi faktörlere bağlıdır ve hastaların% 80-95 inde yapılabilir (8). Bununla birlikte, keskin açılanma veya döngülerin varlığı her zaman prosedürün zorluğunu artırır ve hastaların rahatsızlığına neden olur. Çekuma ulaşmada başarısızlık oranı başlangıçta % 2 -% 10 arasinda bildirilmistir (9-11). Yüksek kaliteli kolonoskopi, kolonoskobun İÇV'ye proksimal ilerlemesi de dahil olmak üzere benzersiz teknik beceriler gerektirir, bu da çekumun tam olarak görüntülenmesini sağlar (12). Loop’u iyileştirmek için abdominal basınç ve hasta pozisyonu değişikliği gibi yardımcı manevralar sıklıkla kullanılır, ancak bu manevralar değişken olarak uygulanır, ekstra personel gerektirir. yetersiz olduklarini, işlem süresini ve maliyetini artırabileceğini ileri suren calismalar mevcuttur (20, 23). Kolonoskopide, karına baskı manevraları loop oluşumunu engelleyerek çekuma ulaşma ve ileum entübasyon süresini oldukça azaltmaktadır (20-36).
Anahtar Kelimeler: Kolonoskopi Etkinligi, Yardimci Manevralar, Çekal Entübasyon
|
