Amaç: Çalışmada, eğitim müfredatı aynı olan üç hemşirelik okulunda lisans düzeyinde eğitim gören öğrencilerde farklı simülasyon modalitesinin, öğrencilerin bilgi, beceri, stres, memnuniyet ve özgüven düzeylerine etkisinin karşılaştırılması amaçlandı.
Yöntem: Çalışma deneysel olarak yapıldı. Çalışma öncesi öğrencilerin konuya ilişkin teorik ve temel beceri eğitimleri tamamlandı. Senaryolar üç farklı hemşirelik okulunda üç farklı simülasyon modalitesine (standardized patient, high fidelity manikin, partial task trainer) göre yürütüldü. Yapılan randomizasyon sonrası senaryoya okullardan; 48, 45 ve 46 öğrenci alındı. Öğrenciler üç farklı simülasyon modalitesine göre hazırlanan “Solunum Seslerinin Değerlendirilmesi” senaryosunu uyguladı. Verilerin toplanmasında, Öğrenci Bilgi Formu, Beceri Kontrol Listesi, VAS Stres Düzeyi, Öğrenmede Öğrenci Memnuniyeti ve Özgüven Ölçeği kullanıldı.
Bulgular: Çalışmada uygulama öncesi bilgi düzeyleri benzer olan üç grubun uygulama sonrası bilgi düzeyinde artış gözlendi. Uygulama sonrası değerlendirmede standardize hasta grubundaki öğrencilerin VAS stres düzeyleri diğerlerine göre yüksekti. Öğrencilerin öğrenme ile ilgili memnuniyet puanlarında standart hasta kullanılan grubun memnuniyet puan ortalamaları diğer iki gruptan daha yüksekti. Partial Task Trainer grubundaki öğrencilerin öğrenmede özgüven puanları diğer gruplara göre düşüktü. Bu çalışmada standart hasta ile yapılan uygulamada öğrencilerin beceri puanları high fidelity ve partial task trainer a göre daha düşüktü.
Sonuç: Simülasyona dayalı eğitimler öğrencilerin gerçek uygulamada yaşayacakları durumları önceden deneyimleme fırsatı sağlar. Bu açıdan standardize hasta grubunda beceri puanında strese bağlı düşüş görülmesi, öğrencilerin klinik uygulamada yaşayacağı stres düzeyini azaltmada etkili olabileceği ve öğrencinin gerçek uygulamadaki performansını arttırabileceğini düşündürmektedir.
Anahtar Kelimeler: Yüksek Geçerlilik, Bilgi, Memnuniyet, Kendine Güven Düzeyi, Simülasyon, Beceri, Standart Hasta
|
